Roadtrip Adelaide - Perth

Hallo!

Ik dacht gooi deze blog maar snel achter de andere aan, want heb in 2 weken alweer heel wat mee gemaakt!

Laat ik beginnen bij de vrijdagavond (21 juli) voor mijn vertrek, ik ben gezellig met het gezin plus de ouders van Sonja uit eten geweest bij een goed (en prijzig) restaurant! Nadat we klaar waren met eten kreeg ik ineens van allebei de kinderen een tasje in mn handen geduwd met daarin cadeautjes! Hoe lief! Ik heb een thee mok gekregen, een zeepje, een boekje om dingen in op te schrijven en mijn bonus!!! Wat was ik blij met die bonus want die was eigenlijk geheel onverwachts. Toen we weer thuis waren heb ik echt de allerlaatste dingen ingepakt want zaterdagochtend om 9 uur zou Sean (Nederlands) al voor de deur staan om mij op te halen voor de roadtrip!

Zaterdagochtend was ik al vroeg wakker, nadat ik van Sean een appje kreeg dat hij voor de deur stond moest ik dan eindelijk afscheid nemen van mijn familie. Het was gelukkig niet een zwaar emotioneel moment, de kinderen hielden het droog dus ik gelukkig ook haha. Maar toen ik echt weg wilde lopen hield Alexander mijn tas en wou hij maar niet loslaten en Juliette bleef me maar knuffelen. Ga de kids toch best missen denk ik.

Nadat Sean mij had opgehaald reden we naar de stad om daar Karin en Claas op te halen, allebei Duits. Toen we alle spullen in het busje hadden gegooid en onderweg waren naar de supermarkt om boodschappen te halen voor een week, kreeg ik van mijn hostmom een smsje dat ik mijn luchtbed voor in de tent thuis was vergeten... De reis begon al lekker haha. Gelukkig kwamen we onderweg nog een Kmart tegen dus daar gauw even naar binnen gerend om nog even een luchtbed te halen. Nadat we alle boodschappen hadden konden we eindelijk beginnen aan de lange reis naar Perth, wel geteld 2693 km lang!! We zouden hier ongeveer 6 a 7 dagen doen want Sean moest vrijdagavond 28 juli in Perth zijn want hij had dan alweer een vlucht richting een ander land voor vakantie. Dit is in principe prima te doen... maar uiteraard liep de reis weer niet zoals gepland (ik denk dat er een vloek op mij rust wat betreft reizen met busjes). Na ongeveer 2,5 uur gereden te hebben verloor het busje ineens power tijdens het rijden, dus we gingen steeds langzamer rijden. We hebben de bus even langs de weg gestopt, motor afgezet, Sean gekeken wat het probleem kon zijn maar hij durfde het niet zeker te zeggen, de bus weer gestart en weer verder gereden. Toen leek het alsof de auto weer zonder problemen reed, maar na een dik halfuur/40 minuten begon de auto weer precies hetzelfde te doen... We zijn toen maar even bij een benzine station gestopt om de bus een wat langere pauze te gunnen en we toch moesten tanken. Daarna zijn we weer verder gereden en na 10 min was het weer mis, maar dit keer door een andere oorzaak. Sean zijn busje heeft net zoals de Kombi waar ik mee heb gereisd, een dak dat je uit kan klappen. Hij heeft hier 2 zonnepanelen op gemonteerd. Na 10 min schoot het dak aan de voorkant omhoog en moesten karin en ik die naar beneden trekken en vasthouden omdat ie anders weer omhoog zou waaien. Er stond een flinke wind buiten en we weten niet hoe, maar een van die zonnepanelen op het dak had losgelaten en in combinatie met de harde wind werd het dak omhoog getrokken... Het zonnepaneel hebben we in de auto gegooid die we later ergens bij een vuilnisbak hebben achter gelaten en gelukkig ontdekte ik in de bus haken waarmee je het dak extra stevig vast kon zetten waardoor die niet weer omhoog kon waaien. Maar helaas... de auto bleef elke keer na ongeveer 30 minuten hetzelfde probleem vertonen. Dus elke keer moesten we de auto afzetten, even wachten, weer starten en dan konden we weer een halfuur rijden... Dus vlak voor Port Pirie hebben we de RAA gebeld (de ANWB van Australië), er kwam een monteur naar de auto kijken, maar helaas kon hij het niet repareren dus adviseerde hij ons om naar een garage te gaan en het daar te laten repareren. Het was al redelijk laat, dus dat zou de volgende dag worden dat we naar een garage moesten, maar toen was het zondag en er was geen enkele garage open op zondag... Het zat weer allemaal lekker mee dus. Nadat de RAA weer weg was zijn we nog een stukje door gereden tot na Port Pirie en op een gratis camping ground hebben we tenten neergezet voor de nacht. Gelukkig hadden we dikke slaapzakken en dekens want het was echt koud 's nachts... Ik denk ongeveer 5 graden... Lekker winter kamperen dus haha.

Zondag zijn we verder gereden naar Port Augusta, vanaf de camping zou dat ongeveer nog 50 km rijden zijn, we hebben hier ongeveer 3 uur over gedaan want de bus begon het probleem nu telkens na een minuut of 10 te vertonen... schoot dus niet echt op.
Bij een tankstation aan het begin van Port Augusta zijn we gestopt om te vragen of er echt geen garage was en bij toeval was er een garage open een klein stukje verderop! Dus wij snel in de auto gestapt en naar de garage gereden, komen we daar aan, is de garage net een uur geleden dicht gegaan... Hadden wij weer. Sean de RAA weer gebeld, kwam er weer monteur kijken en die zei inderdaad weer dat we toch echt naar een garage moeten maandag. Hij had Sean een lijst met garages gegeven die hij maandagochtend kon bellen. Maar we konden wel blij zijn, want Sean heeft gelukkig een ontzettend goede verzekering, dus omdat auto niet direct gerepareerd kon worden kregen we gratis accomodatie voor 2 nachten!!! We kregen een mooie stacaravan op de camping in Port Augusta. Het zonnetje scheen heerlijk die zondag dus we hebben onderweg naar de camping een lekker flesje wijn gehaald en die op camping in het zonnetje leeg gedronken, dat was dus niet heel vervelend. 's Avonds na het eten hebben we nog wat kaartspelletjes gespeeld, nog een flesje wijn gedronken en daarna warm ons bed in gekropen.

Maandagochtend heeft Sean direct garages gebeld en hij kon de bus om 12 uur bij 1 van de garages langs brengen. Ze konden het probleem niet direct vaststellen dus de auto bleef daar en Sean zou gebeld worden zodra de bus weer klaar was. Terwijl Sean bij de garage was, ben ik samen met Karin en Claas naar een supermarkt in het "centrum" gewandeld en daar nog wat boodschappen gedaan voor de komende dagen. Daarna weer heerlijk in het zonnetje gezeten met een boek en aan het einde van de middag werden we gebeld door de garage dat ze de bus hadden gerepareerd hadden (!!!) en dus weer konden ophalen! Sean is die toen snel gaan ophalen, maar aangezien het al laat in de middag was, had het geen zin om weer verder naar Perth rijden want het zou al snel donker worden. En zodra het donker wordt komen de dieren tot leven en wordt het te gevaarlijk om te rijden omdat je dan gegarandeerd een kangoeroe, possum of wombat voor je auto hebt.

Dinsdagochtend zijn we vroeg in de auto gestapt en konden we de lange reis naar Perth weer vervolgen! We hadden toen wel redelijke tijdsdruk want vrijdagavond moest Sean alweer in het vliegtuig naar Perth zitten en we hadden nog 2000 km te gaan! We hebben dinsdag dus alleen maar gereden, maar we moesten om 5 uur alweer stoppen omdat het te donker werd en dus ivm met de dieren niet verstandig was om nog verder te rijden. Gelukkig hebben ze op redelijk veel plekken naast de weg een rest area waar je ook mag kamperen, gratis! Er zijn geen wc's of andere faciliteiten, maar het is ten minste gratis! We hadden dus snel onze tenten weer opgezet want de zon was al bijna onder. Daarna weer een simpel maar lekker gerecht bereid op het gaspitje en daarna rondom het kampvuur nog gezellig gekletst en toen was het alweer tijd om te gaan slapen.

Woensdagochtend rustig weer alles ingepakt, vandaag stond de Nullarbor op het programma, 210 km lang met uitzicht struik haha. Want daar staat de Nullarbor bekend om, 210 km geen enkele boom te bekennen. Net voor de Nullarbor kwamen we langs Head of Bight, dit is de beste spot ter wereld om walvissen te spotten en laat het nou net toevallig walvis seizoen zijn toen wij daar waren! Uiteraard konden we dit niet aan ons voorbij laten gaan. We moesten wel 15 dollar entree betalen om echt naar het punt te gaan waar ze te zien zijn, maar dit had ik er zeker voor over! En wat was het geweldig, ik heb op zijn minst wel 20 walvissen gespot!!! Wat zijn dat machtige dieren zeg... heel veel moeder walvissen met kleintjes gezien. Tijdens het walvis seizoen zijn er ook onderzoekers aanwezig die onderzoek doen (duh) naar de walvissen en lieten die nou net naast ons staan! Dus daar nog even mee staan praten want ze hadden heel veel interessante dingen te vertellen! We hebben hier denk ik wel een uur gespendeerd en daarna zijn we verder gegaan met onze reis. En er was geen woord gelogen over de Nullarbor, 210 km uitzicht struik gehad. De eerste 10 km is het interessant maar daarna wordt het een redelijk saai uitzicht, ik was dus redelijk blij toen we hem eindelijk achter de rug hadden! We kamen toen ook gelijk uit bij de "grens" overgang van Zuid-Australië naar West-Australië. En dit was een behoorlijk strenge grensovergang! En niet om te kijken of je wapens of andere verboden middelen de grens over smokkelt (natuurlijk wel een beetje), maar om te kijken of je geen groentes en fruit mee de grens overneemt! De reden erachter weet ik nog steeds niet precies, maar elke auto moet bij de grensovergang stoppen en dan komt er een mannetje kijken in de auto of je echt niks meeneemt de grens over. We hebben daarna nog een flink stuk gereden, maar het laatste stuk van deze dag lagen er langs de weg heel veel dode kangoeroe's. Dit betekend dus dat er echt veel in dit gebied zitten, we hebben ook een paar levende langs de weg zien zitten of die de weg overstaken, dus we zijn maar op tijd gestopt met rijden. Deze avond hadden we ook weer een lekker kampvuur, we zaten er dus omheen om op te warmen, maar helaas zat het mij niet echt mee. Een vuurvonk kwam namelijk op mijn oog terecht, wat echt pijn deed en nu zit er dus een kleine brandwond op mijn oog...

Donderdag was het heeeeel veel rijden, want we moesten echt redelijk wat km's maken om op tijd in Perth aan te komen. We wilden heel graag langs Lucky Bay, omdat dit schijnbaar het mooiste strand van Australië moet zijn, maar hiervoor moesten we een flinke omweg maken van 5 uur, waar we niet echt de tijd voor hadden. Dus we hebben toen maar besloten om dit over te slaan en direct naar Perth te rijden. Deze nacht voor het laatst in de tent geslapen en gelukkig was het deze nacht wat minder koud!!

Vrijdagochtend zijn we weer vroeg op gestaan en hebben we het laatste stuk van nog ongeveer 480 km naar Perth gereden. Het stormde flink in de ochtend maar gelukkig hoe dichter we bij Perth kwamen hoe beter het weer werd! Om 2 uur hebben we de Duitse jongen bij zijn hostel afgezet en daarna zijn Karin en ik uitgestapt bij ons hostel. Sean heeft nog even geholpen met onze spullen mee naar binnen te slepen, want je hebt toch altijd meer zooi dan gedacht. Daarna hebben wij afscheid genomen van Sean en ingecheckt in het hostel, we hebben een 8 persoons kamer voor ons alleen, heel fijn! We hebben snel onze spullen neergezet en daarna zijn we naar de douche gerend, want deze hadden we maandagochtend in de stacarvan voor het laatst gehad... Het leven van een backpacker noemen ze dat hahaha. Daarna snel al onze vieze kleren in de wasmachine gestopt want deze stonken behoorlijk van al die kampvuren. Daarna zijn we heeeerlijk uit eten geweest bij de mac Donalds haha. Uiteindelijk ben ik rond half 10 gaan slapen en werd de volgende ochtend pas half 9 wakker, fijn even bijgeslapen.

Vandaag (zaterdag 29 juli) ben ik nog even met Karin de stad in gegaan, maar het regende redelijk hard, dus we hebben alleen even een koffie gedronken en daarna zijn we weer terug gegaan naar het hostel want Karin vertrok even later alweer met haar nieuwe reisgenoten voor haar volgende trip. Ik zit op dit moment in een internetcafe deze blog te typen, vanavond ga ik romantisch met mezelf uit eten en ik hoop dat ik vanavond nog steeds de kamer voor mij alleen heb!

Mijn volgende reis staat gelukkig ook al gepland! Morgen rond een uurtje of 12 word ik opgehaald door 2 Nederlanders, jongen en meisje, en wij gaan dan een roadtrip van ongeveer 4 weken maken van Perth naar Darwin!!! Hij heeft zijn eigen 4WD auto dus dat gaat een hele gave trip worden want er is veel te zien langs de westkust!

Nou dit was het weer! De foto's van deze trip staan trouwens op Facebook!

Liefs, Demi

EIN-DE-LIJK kan het backpacken beginnen!

Hallo iedereen!

Ja ik weet het, het is een aardige tijd geleden (3 maanden geleden ongeveer) dat ik een blog heb geplaatst.
Dit heb ik met opzet de afgelopen maanden niet gedaan. Na mijn laatste blog die ik in april had geschreven over mijn 2 weekend trips, heb ik niet echt meer iets ondernomen of meegemaakt wat een blog waardig was haha.
Maar nu is dan toch ein-de-lijk de laatste week van mijn tijd als Au Pair aangebroken! Happy me!

Toch wil ik die laatste 3 maanden voor jullie even samenvatten. Want in de eerste paar maanden was ik nog super enthousiast over dit gezin maar hoe langer ik er zat, hoe raardere fratsen ze gingen uithalen (met name mijn hostmom). Nu wil ik niet zeggen dat ik het de laatste maanden niet naar mijn zin heb gehad, maar ik kan wel zeggen dat ik er steeds meer naar uit ging kijken om klaar te zijn. Maar alle lieve meiden die ik hier om mij heen had hebben ervoor gezorgd dat ik het ontzettend naar mijn zin heb gehad! Maar die zijn helaas ook allemaal terug naar Nederland of ook op reis, behalve Amber dus daar ga ik dit weekend leuke dingen mee doen aangezien het mijn laatste weekend hier is! Vrijdag 21 juli is mijn laatste werkdag en zaterdagochtend 22 juli vertrek ik ook gelijk, op naar het volgende avontuur!

Dus, heb ik mijn Au Pair tijd als positief ervaren: meestal wel. Zou ik dit nog een keer over doen: nee (niet bij dit gezin in ieder geval).

Onlangs (5 Juli) was ik ook jarig! 21 jaar alweer, nu echt "officieel" volwassen. Ondanks mijn verwachtingen heb ik een erg leuke dag gehad, bedankt nog voor alle felicitaties! Daardoor voelde ik mij echt jarig!

En dan is nu de grote vraag, hoe ziet je reis eruit waar je zaterdag 22 juli mee gaat beginnen?

Ik wil vanaf hier (Adelaide) naar Darwin, mijn eerste idee was om de route te pakken die door het midden van Australia loopt waardoor ik ook de bekende Ayers Rock kon bewonderen en alle nationaal parken er omheen. Maar uiteindelijk ga ik nu eerst naar Perth en dan via de westkust omhoog naar Darwin. Ik heb al gemerkt dat je erg flexibel moet zijn want je reisplannen veranderen met de dag.

Deze route (Adelaide - Perth) ga ik rijden met nog 2 andere. Een Duits meisje van 20 en een Nederlandse gozer van 24. Hij heeft zijn eigen campervan met kampeerspullen dus dat is heel relaxt, hoef ik dat zelf allemaal niet te kopen en/of huren! Ik heb deze mensen gevonden door middel van de handige Facebook groepen die er nu bestaan! Zij waren ook op zoek naar reisgenoten voor de route Adelaide - Perth rond dezelfde datum dus dat kwam perfect uit! Uiteraard heb ik even onderzoek gedaan of ze betrouwbaar zijn en de Nederlander ontmoet ik dit weekend even voor een drankje om te kijken of ik het met hem kan vinden (en of hij niet een vieze gluiperd is ;) ). Mocht het niet goed voelen kan ik het altijd nog afzeggen en op zoek gaan naar iets anders!

We gaan over deze route ongeveer 7 dagen doen want hij moet op 29 juli in Perth zijn. Als je in 1 keer door zou rijden zonder te stoppen en files doe je er 30 uur over, om maar weer even aan te geven hoe groot Australia is haha. We gaan onderweg natuurlijk wat sight seeing doen maar dit stuk is niet heel erg toeristisch dus niet veel toeristische bezienswaardigheden. Wel rijden we over The Nullarbor, ook wel de Eyre Highway, hier rijden we over een weg van 150 km die alleen maar rechtdoor gaat, geen bocht, geen afslag, niks. Kan je je in Nederland niet voorstellen he!

Aangekomen in Perth moet ik weer op zoek gaan naar mensen met wie ik kan mee rijden naar Darwin en vanaf daar zie ik het wel weer.
Ik zal proberen om foto's op Facebook te blijven plaatsen over mijn reis! Zou kunnen jullie toch een beetje meegenieten.
Ik ga ook zeker weten proberen om mijn blog bij te houden, maar ik heb geen laptop meer als ik ga reizen dus ik moet nog even kijken hoe ik dat ga doen. Naast Facebook en mijn blog ben ik nu tegenwoordig ook te volgen via Polarsteps, deze ga ik ook proberen bij te houden! Dit is de link naar mijn profiel daar: https://www.polarsteps.com/DemivanHelden

Nou voor mijn doen een redelijk korte blog deze keer haha.

Tot de volgende dan maar weer!

Liefs, Demi

Great Ocean Road & Melbourne

Hallo trouwe lezers,

Hier alweer snel een blog na mijn vorige, maar dat komt omdat ik in de tussentijd alweer 2x een lang weekend weg ben geweest en dat uiteraard weer graag met jullie wil delen!

Verder gaat met mij trouwens alles helemaal goed hoor! Maar dat dachten jullie waarschijnlijk al haha. Volgende week (12 mei) zit ik hier gewoon alweer 4 maanden, wat betekent dat ik dan nog maar 2 maanden hoef en dan eindelijk het echte reizen kan beginnen!

Zoals ik net al zei ben ik de afgelopen weken nog 2x achter elkaar een weekend weg geweest. Ik heb 4 dagen lang een roadtrip gemaakt naar de Great Ocean Road met Iris en Nine en het weekend daarna ben ik samen met Nine ook nog 5 dagen naar Melbourne geweest!

Great Ocean Road (14 t/m 17 april)

Vrijdag 14 april:

Deze ochtend vertrokken Iris, Nine en ik weer vroeg met de kombi op weg naar de Great Ocean Road, deze start ongeveer in Warrnambool en is vanaf Adelaide ongeveer nog 6 a 7 uurtjes rijden. En ja we gingen lekker eigenwijs weer met de Kombi op pad ondanks de pech die we vorige keer hadden (achteraf was dit niet een heel slim plan, maar daar kom ik later op terug). De eerste stop die we onderweg maakte was bij Mount Gambier, een mooi blauw meer. Na hier even te hebben gestaan en mooie foto’s te hebben gemaakt zijn we weer verder gereden naar Port Fairy, een ontzettend leuk dorpje. Na bij een bakkertje een late lunch/vroeg diner te hebben gescoord hebben we nog een klein rondje gewandeld en zijn toen op zoek gegaan naar onze eerste kampeer spot, dankzij mensen die we onderweg tegen kwamen kregen we de tip over de app Campermate, daar staan alle gratis, goedkope of normale kampeerplekken in vermeldt. Hier hebben we onze eerste campingspot gevonden, aan een meer. Hier mochten we volgens mij helemaal niet overnachten aangezien het een soort klein grasveld met picknicktafels was aan een meer voor recreatie overdag, maar ach het was gratis en er kwam toch geen hond, althans, dat dachten we haha.

Nadat we eerst een prachtige zonsondergang hadden gekeken, de kombi slaapklaar hadden gemaakt en het eten stond te pruttelen kwam de eerste auto aanrijden, hier zaten 2 mensen in die niet uit de auto kwamen en het licht in de auto bleef ook uit, niet lastig om te raden wat hun aan het doen waren hahaha. Terwijl we rustig in ons bedje een boekje lagen te lezen hoorde we ineens vlak naast ons geweerschoten! We schrokken ons dood, dus wij stiekem door het raampje naar buiten kijken. Ongeveer 3 geweerschoten later kwamen we erachter dat een boer in het weiland naast ons wild aan het afschieten was. Niks aan de hand dus, maar je schrikt wel als je ineens schoten hoort!

Zaterdag 15 april:

Zaterdagochtend zijn we dan echt begonnen aan de Great Ocean Road vanuit Warrnambool. Het eerste stuk kwamen we al gelijk op hele mooie, maar ook erg toeristische, uitkijkpunten uit. En zoals overal in de wereld liep heel China hier ook weer rond met camera toestellen waar je u tegen zegt. Na bij deze toeristische punt een tijdje te hebben rond gelopen zijn we doorgereden om het meest bekende (en ook het meest toeristische) punt van de Great Ocean Road te bekijken, de Twelve Apostles. Nou we kwamen daar aan en werden een parkeerplaats opgeleid, het was net alsof we het parkeerterrein van de Efteling opreden zo groot en druk… Aangezien we geen zin hadden om te vechten voor een parkeerplek en met heel China op een platform te staan zijn we maar snel weer doorgereden. Daarna zijn we ergens in een klein dorpje gestopt om te lunchen, we hebben op de parkeerplaats heerlijk op zn campings eieren met spek staan bakken haha.

Vervolgens zijn we verder op pad gegaan en ineens gaat de weg langs de kust over in een bergweg die door een regenwoud heen loopt, heel apart maar wel gaaf! We gingen alleen niet zo snel omhoog omdat de Kombi dat niet echt trok en ik de bochten heel langzaam moest nemen. Dus tegen de tijd dat we “boven” waren liep het al tegen het einde van de middag en moesten we dus weer plannen maken voor onze overnachtingsplek. Aangezien we alle 3 ontzettend veel zin hadden in een warme douche hadden we besloten om verder door te rijden naar Apollo Bay om op een echte camping te gaan staan. Maar voordat we verder reden hebben we eerst een mooie wandeling door het regenwoud gemaakt naar de Triplet Falls. Zoals de naam het al zegt, 3 mooie watervallen in het regenwoud. Toen we even later onze weg hadden vervolgd en uitkwamen op de camping in Apollo Bay, bleek dat heel de camping al vol stond… Er was wel nog 1 plekje over op de parkeerplaats waar we hem wel neer konden zetten (lees: grasveld waar ongeveer 10 auto’s konden staan). Nou dikke prima, we hadden geen zin meer om verder te zoeken naar een andere plek. Toen we de camping op liepen voor onze douche leek het net of ik op een of andere Amerikaanse Red Neck camping terecht was gekomen: overal kampvuren, iedereen stondje hutje op mutje met hele families. Hing gewoon een hele aparte sfeer, maar niet op een negatieve manier hoor haha. Na onze douche hebben we lekker bij een van de kampvuren een pizza gegeten en daarna snel warm ons bedje ingedoken want koud dat het was!!! Ik geloof dat het maar 9 graden was buiten en daar zijn we natuurlijk helemaal niet meer aan gewend…

Zondag 16 april:

Nadat we de camping verlaten hadden zijn we eerst nog even een farmers marktje in Apollo Bay wezen bezoeken. Dus met allemaal zelf gemaakte producten. Na hier een lekker koffietje gescoord te hebben zijn we begonnen aan het mooiste stuk van de Great Ocean Road die loopt tussen Apollo Bay en Lorne. Een erg bochtige weg langs de kust, na elke bocht viel je mond weer open van verbazing door het prachtige uitzicht wat je had. Onderweg zijn we nog ergens gestopt voor een kleine hike naar een kleine waterval, erg mooi ook weer. Toen we uiteindelijk in Lorne aankwamen zijn de meiden op pad geweest om alle winkeltjes te bekijken in de winkelstraat en heb ik lekker een boekje gelezen. Vervolgens zijn we doorgereden naar Bells Beach, hier was namelijk een championship surfing aan de gang en dit wouden wij natuurlijk wel even mee maken! We hadden ook nog eens erg geluk aangezien de entree toevallig deze dag gratis was en parkeren maar 2 dollar! Uiteindelijk vond ik persoonlijk de surfwedstrijd saaier dan verwacht. De wedstrijd die wij keken ging om 2 surfers die in het water lagen en dan hun beste moves moesten showen op een golf en degene met de meeste punten won, ze hadden hier 35 minuten de tijd voor om hun beste moves te laten zien. Maar ze zijn natuurlijk afhankelijk van de golven die opkomen zeg maar, dus soms konden ze wel 10 min wachten voordat ze iets konden laten zien. Dus dan sta je 10 min te kijken naar 2 surfers die dobberen in het water, vervolgens laten ze dan 20 sec lang hun moves zien op een golf en daarna is het weer wachten op een nieuwe golf. Dus het was een beetje saai vond ik.

Toen was het weer tijd om te zoeken naar een nieuwe slaapplek! Ik had via de app weer een gratis spot gevonden in het regenwoud ergens. Dus wij weer in de auto en terug gereden naar het regenwoud. Het was echt op een soort open stuk midden in het bos en er stonden echt best veel mensen. Alleen we kwamen daar aan toen het al aan het schemeren was en aangezien iedereen in een soort cirkel wat dieper in het bos stond met kampvuren had ik echt een beetje het gevoel alsof ik bij een soort geheime bijeenkomst was aangekomen waarvoor ik niet was uitgenodigd hahaha. Verder helemaal prima hoor, we voelde ons niet onveilig. Na nog wat kaart spelletjes gespeeld te hebben zijn we lekker ons bed ingedoken omdat we weer vroeg op moesten de volgende ochtend.

Maandag 17 april:

Nou toen kon onze terugweg naar Adelaide weer beginnen, een reis van ongeveer 8,5 uur. De eerste 1,5/2 uur was echt door een stuk niemandsland en mistig dat het was… Nou de hele terugreis ging goed totdat we 130 km voor Adelaide waren en ik rechts achter een klapband kreeg… Ik schrok me helemaal dood maar gelukkig kon ik hem veilig tot stilstand brengen langs de weg. We hadden een soort ANWB gebeld en die zouden er binnen een halfuur zijn om de band te vervangen. Nou inderdaad binnen een halfuur was er een mannetje om de reserve band die voorop de auto hangt er onder te zetten zodat we weer verder konden rijden. Alleen toen de reserveband eronder zat bleek dat deze ook was leeg gelopen omdat hij al zo oud was… Dus toen moest die man met de reserveband terugrijden naar zijn werkplaats om hem op te pompen, zo gezegd zo gedaan. 1,5 uur later was ie terug, heeft ie de band eronder gezet en konden we weer verder rijden naar Adelaide. We hebben ongeveer 3 uur hier gestaan voordat we weer op pad waren. Toen moesten we dus nog 130 km naar Adelaide, alleen aangezien de reserveband ook niet helemaal goed meer was mochten we maar max 80 km/u rijden. Nou de rest van de weg ging goed tot vlak voor Adelaide. Vlak voordat je Adelaide bereikt ga je namelijk een soort berg over voordat je in de stad bent. Onderweg stopte de radio er ook al ineens mee, wij dacht nouja zal wel, waarschijnlijk gewoon op. En terwijl we die berg oprijden zeg ik tegen die meiden: moet je nou kijken, mn lichten zijn zo gedimd dat er bijna niks meer van over is. Nouja, vervelend, maar nog niks aan de hand. Als je eenmaal het hoogste punt over bent is het alleen maar bergafwaarts totdat je het eerste kruispunt van Adelaide bereikt. Op deze weg hoef je in principe niet te gassen, alleen maar te remmen omdat het zo steil naar beneden. Totdat we op een kort vlak stukje terecht kwamen, ik een vrachtwagen in wou halen en dus gas moest geven en er achter kwam dat de motor gewoon volledig was afgeslagen en de accu gewoon dood was… Dat terwijl je met 70/80 naar beneden rijdt op een snelweg en ook niet kan stoppen omdat er niet echt een vluchtstrook is en je gevarenlichten het niet doen. Dus ik zei tegen die meiden van ik rij gewoon zo ver mogelijk door als ik kan, met als eindstation dus het kruispunt haha… Nouja Sonja gebeld en die kwam naar ons toe rijden om te kijken wat er aan de hand was, een andere man kwam ook nog helpen. Toen Sonja er was met zn allen het busje naar de zijkant geduwd en ging die man even kijken wat er mis, bleek dat er 1 of andere kabel bij de accu niet goed zat en daarom de accu geen stroom meer kreeg en daarom dus dood was. Nou de kombi weer gestart gekregen met startkabels , Sonja heeft m naar huis gereden en sindsdien staat ie hier nog steeds voor de deur… haha. Hier ga ik dus absoluut niet meer mee op pad!!!

Maar verder hebben we echt een geweldig weekend gehad!

Melbourne

Vrijdag 21 april:

Vrijdagochtend was het dan zover, Nine en ik vertrokken voor 5 dagen naar Melbourne om daar lekker de toerist uit te hangen. Gelukkig geen problemen gehad onderweg met de vlucht/bus, alleen regende het helaas toen we aankwamen in het centrum van Melbourne… Ondanks dit trieste weer vonden we Melbourne al direct gaaf! We hebben 20 min gelopen naar ons hostel. We sliepen op een kamer met in totaal 6 meiden, opzich helemaal geen probleem, maar wel als de airco/luchtfiltering het (niet) goed doet waardoor het super warm is op de kamer en er een hele vieze soort zweetvoeten geur hing… Gelukkig waren we toch niet van plan om hier veel van onze tijd door te brengen. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gedumpt (en het nog steeds regende) zijn we een klein overdekt winkelcentrum in gegaan waar we bij een heel schattig tentje koffie hebben gedronken. Daarna zijn we in een hele oude tram gestapt die een rondje rondom de stad deed waarbij interessante dingen werden vertelt over gebouwen/parken die we passeerden. Maar aangezien we niet de enige waren met dit idee op een regenachtige vrijdagmiddag, zat de tram stampvol en hoorde we niks van deze interessante verhalen haha. Gelukkig hadden we nog wel zicht.

’s Avonds zijn we pizza gaan eten bij een hele goeie tent die ook stond aangeschreven in onze visit guide. Daarna zijn we gave bar belandt waar we werden behandeld als prinsessen door de barman (wat betekende heel veel gratis drankjes) dus dat vonden we natuurlijk helemaal niet erg.

Zaterdag 22 april:

Na een hele warme nacht in het hostel zijn we lekker op tijd naar de Victoria Markets gegaan om daar een lekkere brunch te scoren. Na een rondje te hier hebben gelopen en uiteraard wat lekkers te hebben gescoord, zijn we door gelopen naar de wijk Fitzroy. Ook wel bekend als de hipster/hippie wijk hier. We hebben hier dan ook heeeele vreemde types zien rondlopen zoals bijvoorbeeld een familie die zo uit een jaren 60 serie gestapt kwamen. Ik ben voor het eerst in mn leven in een platenzaak geweest (ik snapte er niks van haha)! Nadat we de leukste straten door hadden gelopen en een heel lekker ijsje hadden gescoord zijn we weer terug gelopen naar ons hostel. Aangezien we flink wat kilometers hadden gelopen waren we een beetje moe dus hebben we even klein momentje voor onszelf genomen in het hostel. Nadat we ons weer een beetje hadden opgefrist zijn we sushi wezen eten bij een klein weggestopt tentje in Chinatown die Nine had gevonden, maar lekker dat het was! Omdat we geen zin hadden om weer uit te gaan zijn we naar de film geweest: Beauty and the beast. Ik had even een klein geluksmomentje omdat dit een van mn lievelings disney films was vroeger haha. Daarna zijn we lekker op tijd ons bed ingedoken.

Zondag 23 april:

Op deze ochtend hadden we het geniale idee om een fiets te huren en richting St. Kilda te fietsen. De weg was op 1 gigantische heuvel na best relaxt. Na onze fietsen weer te hebben afgegeven zijn we bij een tentje gaan ontbijten, ik heb geloof ik nog nooit zo’n duur ontbijt (25 dollar) gegeten, maar lekker dat het was! French toast van creme brulee beslag (dus ook gekarameliseerd aan de bovenkant), mascarpone, chocolade saus en pistache nootjes. We zijn na dit ontbijt verder gelopen naar de plaatselijke markt van St. Kilda, hier was niet veel spannends aan maar tot onze grote vreugde kwamen we aan bij het Luna Park van Melbourne! Hier moesten we natuurlijk één ritje maken in een van de attracties. Dus een kaartje gekocht en gekozen voor de achtbaan. Toen we eenmaal ingestapt waren kwamen er erachter dat de achtbaan 100 jaar oud is en met de hand geremd moest worden… Toen werd het wel een beetje spannend, niet omdat de baan nou zo heftig was maar omdat we hoopte dat de remmen het niet ineens zouden begeven haha. Maar we zijn er weer veilig uitgestapt haha. Daarna zijn we een stukje verder gelopen langs het strand om vervolgens de pier op te wandelen waar je pinguïns kan zien. Helaas waren op dat moment maar 3 aanwezig die verstopt zaten onder rotsen maar dat verpestte niks aan het prachtige uitzicht dat we vanaf daar hadden op de skyline van Melbourne! Daarna zijn we met de tram terug gegaan naar ons hostel om ons even om te kleden. We gingen daarna namelijk naar een typische Aussie Football game in het stadion met een groep uit het hostel! Dit was erg leuk om een keer mee te maken! Het was nog redelijk vroeg dus we zijn door gegaan naar een rooftop bar in de stad met een geweldig uitzicht!

Maandag 24 april:

Maandagochtend hebben we met een groepje uit het hostel en een gids een wandeling gemaakt door Melbourne. Dit was erg interessant en leuk omdat je dingen te horen en te zien kreeg wat we anders nooit hadden geweten en gezien. Na deze wandeling hebben we nog even lekker ergens een kopje koffie gedronken en geluncht, maar we hadden wat tijd over en wisten niet zo goed wat we moesten doen. Maar met de tour van die ochtend waren we langs een soort museum gekomen; Centre for Moving Image. Daar kon je van alles zien en doen wat met bewegende beelden te maken had, leuk voor even maar niet om uren door te brengen. Daarna zijn we richting de haven van Melbourne gelopen aangezien we daar ook niet waren geweest, vanuit daar zijn we weer op de tram gestapt naar het hoogste gebouw van Melbourne. In dit gebouw kan je op bovenste (88^ste) verdieping genieten van een prachtig uitzicht over heel Melbourne. We hadden het precies zo gepland dat we er iets waren voor zonsondergang zodat we het uitzicht zowel licht en donker konden zien. De lift omhoog naar de 88^ste verdieping ging trouwens snel… 35 km/u ging dat ding en schudden dat ie deed, maar dat was blijkbaar heel normaal haha… Na hier een klein uurtje te hebben rond gehangen zijn we weer naar beneden gegaan om ergens ons avond eten te scoren. Na dit gevonden te hebben en als toetje een super lekkere donut te hebben gehaald zijn we naar een speciale bar in Chinatown gegaan. The Croft institute heette het en de bar was gemaakt in een voormalig gekkenhuis… Nou die sfeer hing daar nog steeds, heel klinisch en koel. De drankjes werden ook geserveerd met zo’n spuit erin haha… Daarna moesten we naar de wc boven en dat was nog angstaanjagender. De wc was gelegen aan het eind van een smalle donkere gang met aan beide kanten deuren waar dus vroeger die gekken zaten opgesloten. Aan het begin van de gang was een soort klein donker wachtkamertje met een kleine flikkerende tv en zo’n oude rolstoel die bovenin de hoek hing. In de wc gingen helemaal mijn nekharen overeind, hier stond namelijk nog zo’n oud ziekenhuis bed en op het plafond zaten bloedspetters… Het was wel heel gaaf om te zien maar er hing een hele raar sfeer. Na hier een drankje te hebben gedaan zijn we door gegaan naar dezelfde bar als waar we vrijdagavond belandt waren en toevallig was ook dezelfde aardige barman weer aanwezig en hij herkende ons ook nog! Wat dus betekende weer een aantal gratis drankjes… Erg vervelend weer haha. Na het redelijk laat gemaakt te hebben terwijl we vroeg op moesten de volgende ochtend zijn we weer terug gegaan naar het hostel.

Dinsdag 25 april:

De wekker ging vroeg want om kwart voor 7 zaten we alweer in een uber op weg naar het vliegveld, onze vlucht vertrok om 8:40 en we moesten er een uur van te voren zijn. Na hier nog een klein ontbijtje naar binnen te hebben gewerkt zijn we het vliegtuig ingestapt en binnen een uurtje stonden we alweer op Adelaide Airport. De rest van deze dag heb ik niks gedaan want ik was helemaal gesloopt van het drukke maar o zo leuke weekend met Nine!

Nou dames en heren, dat was het weer voor deze keer. Sorry voor de lange blogs maar ik moest deze keer 2 weekenden in 1 blog typen haha, dus ik heb al flink ingekort!

Liefs,

Demi

Roadtrip Flinders Ranges

Hallooooo, nou daar was ze weer!

En dit keer ga ik geen blog schrijven over alle leuke dingen die ik heb gedaan de afgelopen weken of wat ik allemaal heb mee gemaakt met de kids. Neeeee, in deze blog kun je uitgebreid lezen over de roadtrip die ik van afgelopen donderdag 30-3-17 t/m zondag 2-4-17 heb gemaakt! En het is een lang stuk kan ik je alvast vertellen haha.

Er staan foto's op facebook van deze trip! Ik heb ze geprobeerd in mn blog toe te voegen maar dat ging helaas niet...

Donderdagochtend was het dan eindelijk zover, de roadtrip waar Nine, Nienke, Daisy en ik al een maand naar uitkijken kon beginnen! De dag ervoor hadden Nine en ik alle boodschappen al gedaan, was ik langs iedereen gereden om kledingtas, slaapzak en kussen op te halen en had ik het hele busje al ingepakt. Dus toen donderdagochtend mijn wekker ging hoefde ik alleen nog maar de meiden op te halen en kon de rit richting Nationaal Park Flinders Ranges beginnen. De rit zelf was “maar” bijna 500 km en we hadden het in 5,5/6 uurtjes kunnen rijden. Maar uiteindelijk zijn we om half 8 ’s ochtends vertrokken uit Adelaide en kwamen we ’s avonds rond 6 uur aan op de eerste camping in Wilpena Pound. Goh waarom heb je er zolang over gedaan dan, hoor ik jullie denken. Nou dat komt omdat we onderweg ongeveer 3x een uur zijn gestopt.

De eerste stop was bij Lake Bumbunga, een zoutmeer die op de route lag. Het was eerst al een beetje uitvogelen hoe we dichtbij dat meer moesten komen aangezien het geen toeristische trekpleister is. Na even zoeken hebben we dan eindelijk een punt gevonden hoe we het meer op konden lopen en naar het “natte” roze deel konden lopen, alleen kwamen we er na 30 meter tot onze teleurstelling achter dat het hele zoutmeer droog staat… Na een paar leuke foto’s gemaakt te hebben zijn we weer in het busje gestapt en verder gereden.

De volgende stop was in Port Pirie, en dorpje met een haven. Hier hebben we eerst lekker geluncht met kleffe broodjes in rustig parkje en vervolgens hebben we even de winkeltjes in de “hoofdstraat” bekeken. Omdat er eigenlijk niet veel te beleven viel in het dorpje zijn we weer in het busje gestapt en verder gereden richting Port Augusta. Dit stond op de kaart aangegeven als een grotere plaats dan Port Pirie dus we hadden de intentie om hier ook even te stoppen en doorheen te wandelen. Maar na een klein rondje er doorheen te hebben gereden zag het er zo dood uit dat we maar besloten om door te rijden. En toen reden we ook eindelijk het nationaal park in! We reden over een kleine heuvel heen en daarna bevonden we ons gelijk in een heel ander landschap. Wat ik persoonlijk ook zo mooi vond aan het nationaal park, is dat na elke 15 min die je gereden had het landschap ook veranderde. Dan reed je over bochtige wegen door de vallei, over lange uitgestrekte stukken weg met niks of dan reed je weer omhoog de heuvels in. En elke minuut van de rit hadden we een spectaculair uitzicht.

De derde stop was dan ook op zo’n lange uitgestrekte weg waar we even een halfuur de tijd hebben genomen om allerlei leuke foto’s te maken van elkaar op de weg. Dit was de laatste lange stop. Want we zijn natuurlijk ook nog 3x op andere plaatsten kort gestopt om het beestje weer vol te gooien met benzine.

Uiteindelijk kwamen we dan om 6 uur ’s avonds aan op de camping in Wilpena Pound. Eerst zijn we bij het Visitors Centre/receptie gestopt om ons aan te melden en wat informatie te winnen over wat we moesten zien en doen in de komende 3 dagen. Nou ik denk dat het die gozer zijn eerste werkdag was want veel nuttige informatie kwam er helaas niet uit. Door met mensen onderweg of andere eigenaren van campings te praten zijn we veel meer te weten gekomen.

Vervolgens hebben we een mooi plekje uitgezocht op de camping en alles geïnstalleerd. Dus bus van binnen omgetoverd tot slaap cabine, tafels en stoelen buiten gezet en de tent opgezet.

Na deze lange rit zijn we een welverdiende maaltijd wezen eten in het restaurant op de camping. Het eten was echt verbazingwekkend goed. Nadat we bij de bus onder het genot van een paar ciders nog een paar kaartspelletjes hebben gespeeld zijn we onze slaapzak gaan opzoeken. De eerste nacht sliepen Nine en Daisy in de tent en Nienke en ik in de bus. Helaas heb ik die nacht slecht geslapen, ik heb het half 2 zien worden op de klok en om half 7 ging de wekker alweer.

Nadat iedereen het slaap uit zijn oog had gewreven hadden we buiten de tafel gedekt voor een lekker ontbijtje en stond Nienke in de bus eieren met spek te bakken! Helaas had een Kangoeroe hier ook hoogte van gekregen en kwam dus een kijkje nemen bij onze tafel, zij kwam zo dicht naast me zitten dat als ik mn arm had uitgestoken ik haar had kunnen aaien. Ze was denk ik zelf ook heel hongerig want binnen 2 tellen had ze de zak met broodjes van tafel gegrist! Nine kon net op de tijd de zak weer terug trekken haha! Gelukkig liet de Kangoeroe ons daarna met rust en nadat we ons ontbijt achter de kiezen hadden en we onze spullen hadden gepakt zijn we begonnen aan een mooie hike die 3 uur zou duren en ons naar een mooi uitkijkpunt zou brengen. Na nog geen uur te hebben gewandeld hadden we eigenlijk al ¾ van de heenweg gelopen, het laatste deel was de berg op naar de 2 uitkijk punten. Eenmaal bovenaan aangekomen hadden we dan ook een prachtig uitzicht over Wilpena Pound. Na hier even van genoten te hebben en een paar mooie plaatjes te hebben geschoten zijn we weer terug gewandeld naar de camping. Het was toen rond een uur of 12/1, nadat we ons allemaal weer lekker schoon en fris hadden gedoucht hebben we de bus weer ingepakt en zijn we verder gereden.

We wilden voor de tweede nacht graag op een bush camping staan, dus met andere woorden een camping echt in the middle of nowhere met geen enkele faciliteit. Voor deze camping moesten we ook van de geasfalteerde hoofdweg af. En even voor jullie beeld, door heel Flinders Ranges loopt maar 1 geasfalteerde weg. De rest zijn allemaal unsealed roads en eigenlijk bedoeld voor 4 wheel drive auto’s. Wat dat busje van ons zoals je al kan raden natuurlijk niet was. Deze unsealed road naar de camping was goed te doen, ik moest alleen heel langzaam rijden want de bus schudden erg heen en weer. Na een kijkje te hebben genomen op de eerste bush camping zijn we toch maar verder door gereden, want deze plek sprak ons alle 4 niet echt aan en er stonden ook geen andere mensen. De tweede bushcamping was een veel leukere plek aan droogstaande rivier, waren andere mensen aanwezig en had een wc (lees: toiletpot boven gat in de grond)! Nadat we ons hier weer helemaal geïnstalleerd hadden zijn we even kennis gaan maken met onze buren, die ons wezen op een mooi plek verderop langs de droge rivier. Nadat we dat even bekeken te hebben zijn Nine, Nienke en ik nog een heuvel op geklommen en konden we genieten van een prachtig uitzicht.

Terug bij de bus hebben we lekker lopen borrelen, daarna gingen Nine en Daisy wat voor zichzelf doen dus zijn Nienke en ik het grote open veld opgelopen dat naast onze camping plaats lag want de zon was al onder aan het gaan en daar wouden wij graag even van genieten. Nadat de zon onder was hebben we weer een heerlijke maaltijd op tafel getoverd (chili beef uit blik, maar het smaakte heerlijk!) en na nog wat gekletst te hebben waren we alle 4 zo moe dat we lekker ons bed hebben opgezocht. Dit keer sliepen Daisy en Nine in de bus en hebben Nienke en ik in de tent gelegen. Verbazingwekkend genoeg heb ik deze nacht, ondanks de harde vloer, heerlijk geslapen. Ben denk toch gewend aan het “echte” kamperen haha. Oh dat vergeet ik nog te vertellen: een vliegen dat hier zaten… Je werd er helemaal gek van. De vliegen hier proberen namelijk in je neus, ogen, oren en mond te komen, wat dus echt smerig is. Dus er liepen constant een stuk of 4/5 vliegen over je hoofd die je bezig was weg te slaan. Gelukkig toen het donker werd ging de vliegen ook weg!

De volgende ochtend (zaterdag inmiddels al…) hadden we de wekker wat later gezet en hebben we met een mooie zonsopgang lekker ontbeten en daarna de bus weer ingepakt. We waren gelukkig op tijd weg voordat de vliegen ons weer lastig kwamen vallen!

Nadat we weer terug op de geasfalteerde weg waren zijn we verder omhoog gereden naar het volgende dorpje, Blinman. Dit dorpje bestond ook letterlijk uit 1 straat, met aan de linkerkant een general store en een hotel (die blijkbaar al een tijd gesloten is) en aan de rechterkant een oud gesloten postkantoor, het winkeltje van de mijn en een kerk. Ondanks dat er bijna niks was waren er wel redelijk aantal wat mensen. Aangezien we alle 4 geïnteresseerd waren in de mijn tour hebben we deze ook gedaan en omdat we precies op het juiste moment binnen kwamen wandelen kregen we zelfs een privé tour! Een ontzettend aardige Australiër die ons vol enthousiasme alles heeft vertelt en laten zien. De mijn van binnen was niet groot, waren eigenlijk maar 2 gangen die we zijn door gelopen, maar toch was het een erg leuke en interessante toer!

Na de toer zijn we bij de general store wezen lunchen, hier heb ik met Nienke de home made beef pie gedeeld en hebben we een taartje met de speciale vrucht uit het gebied op; Quandong. Allebei de taartjes smaakte ontzettend goed. Omdat er verder omhoog geen geasfalteerde wegen waren zijn we terug naar beneden gereden, dit keer gestopt bij de camping in Willow Springs. We wilde hier graag overnachten en een 4WD tour doen. Maar helaas hadden zij op dat moment geen voertuigen beschikbaar die dit konden doen, dus werden we door de aardige mevrouw doorverwezen naar Rawnsley Park Station. Ze had voor ons naar hun gebeld en zij konden wel een tour voor ons regelen. Aangezien we namelijk zelf geen 4WD auto hebben wilde we graag een tour maken door het ruigste gebied van Flinders Ranges om te ervaren hoe dit is. De tour kostte, schrik niet, 175 dollar…. Dat is omgerekend ongeveer 125 euro. Nadat de mevrouw van Willow Springs nog 2 mooie uitzichtpunten had aangewezen zijn we weer in de auto gestapt en door gereden naar het eerste mooie uitzichtpunt, Stokes Hill Look-out. Dit lag bovenop een heuvel en we hadden hier een prachtig 360 graden uitzicht, onder andere over Wilpena Pound. Na hier even van genoten te hebben zijn we verder doorgereden naar de camping van Rawnsley Park Station.

Dit was echt een camping camping, zoals je die in Zuid-Frankrijk ook zou vinden. Met een leuk winkeltje, mooie receptie, klein tankstation, etc. Nadat we ook hier weer een mooi plekje hadden uitgezocht hebben we ons weer geïnstalleerd en zijn we daarna even in de camping keuken gaan zitten want daar was de enige plek waar je telefoon bereik had en je even telefoon even kon opladen! Dit was dus erg prettig na 3 dagen zonder stroom en telefoon bereik. Kon ik mama en papa ook gelijk even laten weten dat ik nog niet verdwaald was geraakt haha.

Nadat we nog even voor de bus hebben zitten borrelen hebben we stoelen weer in de bus gegooid en zijn we naar het tweede mooie uitzicht punt van die vrouw gereden, Pugilist Hill. Dit wordt ook wel de Sunset Hill genoemd, uiteraard hebben we hier dan ook de zonsondergang gekeken. En echt waar, ik heb nog nooit zo’n mooie zonsondergang gezien. Ook op deze berg hadden we 360 graden uitzicht, dus voor je zag je de zon zakken achter een berg en achter je kreeg de lucht prachtige kleuren. Voordat het helemaal pikkedonker was zijn we maar weer terug gereden naar de camping voor avond eten! Alleen was het gas helaas op dus konden we niet meer in de bus koken… maar alsof het zo moest zijn was juist op deze camping een camp kitchen aanwezig waar we alsnog heerlijk hebben staat koken! Na het avondeten waren we allemaal zo moe dat we ons klaar zijn gaan maken om naar bed te gaan en lagen we er dus lekker vroeg in. Aangezien ik zoveel beter slaap in de tent heb ik daar de laatste nacht weer vrijwillig gelegen met Nine en sliepen Daisy en Nienke dit keer samen in de bus.

De volgende ochtend was het dan zover, de 4WD tour stond op het programma! Na snel ons ontbijt weg gewerkt te hebben zijn we naar de receptie gelopen want daar werden we opgehaald voor onze tour door Rick in echt zo’n typische 4WD auto! Na eerst een uur rustig door landschap te zijn gereden, met heeeeeel veel kangoeroes en schapen begon het echte werk een beetje. We kregen te maken met wat steile kleine heuvels. Rick gaf zelf ook al aan dat dit nog kinderspel was want hij hoefde de speciale “low range” mode nog niet te gebruiken. Kleine heuvels werden al snel wat hogere heuvels en ons enthousiasme ging steeds meer omhoog. Nadat we eerst een kleine pauze hadden in het bos met wat te drinken en snacken kon dan eindelijk het echte werk beginnen. Van te voren stond op een hek ook speciaal aangegeven dat als jouw 4WD de Low Range mode niet heeft, dat je dit pad niet kan doen want dat trekt je auto niet omdat het zo steil is. Nou en er was geen woord van gelogen want steil omhoog en naar beneden dat het was! En het was geen normaal pad, nee het was een pad met losliggende stenen en rotsblokken en mega gaten in het pad. We werden dus ook als een malle door de hele auto heen geschud maar we vonden het helemaal prachtig. Dit was namelijk wat we wilde. Na een groot deel van het pad afgelegd te hebben kwamen we ook weer op een hoog punt uit met een geweldig uitzicht! Na hier even van genoten te hebben zijn we weer in de auto gestapt en hebben we het laatste deel van het pad afgelegd. Daarna werd het allemaal weer wat vlakker en het laatste stuk was gewoon over een recht normaal pad. Rick heeft ons vriendelijk voor ons busje afgezet en nadat hij weg was zijn wij weer begonnen met de bus in te pakken. Nadat alles weer ingepakt was zijn we nog even wezen lunchen in de camp kitchen en toen was het helaas alweer tijd om terug naar huis te gaan…

Maar dat is niet het einde van mijn verhaal haha! Op de terug weg hebben we namelijk nog met pech langs de weg gestaan… Ja je leest het goed, met pech! Op een gegeven moment kon ik geen gas meer geven en ging de auto langzamer rijden, je rook ineens een extreem sterke benzine lucht en de auto sloeg af toen we stil stonden. Geluk bij een ongeluk stopte we net op een stuk tussen 2 boerderijen in! Want we hebben echt op stukken gereden waar we geen huis of mens hebben gezien en waar we ook nog eens géén telefoon bereik hadden. Gelukkig kwam op dat moment ook net 1 van die gezinnen van die boerderijen thuis, die zagen ons staan en kwamen vragen of alles goed ging. Wij dachten op dat moment nog dat de auto oververhit was maar dat we eigenlijk geen idee hadden. Dus de man zei dat hij thuis even zijn oude kleren zou aan doen en ons dan wel even zou komen helpen, hoe lief! Nou inderdaad even later kwam hij terug, had zn 2 dochters ook mee genomen (die dachten natuurlijk; sensatieeee. Die maken nooit wat mee daar). Nou toen kwam de buurman van de andere boerderij met zn 2 kids ook kijken of alles goed ging en of ze konden helpen. En gelukkig hebben de 2 mannen ontdekt dat het om een benzine lek ging, een of ander slangetje was losgeraakt waardoor de bus het dus niet meer deed. Ze hebben dat slangetje voor ons bevestigd en toen startte de bus gelukkig weer! We zijn die mannen eeuwig dankbaar, anders hadden we daar nu nog gestaan!

Dan denk je, nou probleem opgelost, we kunnen weer. Maar helaas liep dat ook even anders, want 20 km verderop was een dorpje waar we moesten tanken. Maar vlak voordat we het tankstation bereikte moest ik remmen voor een andere auto, waardoor de bus weer afsloeg en ik hem niet gestart kreeg… Dus de meiden moesten hem het terrein van het tankstation opduwen. Nou hoe behulpzaam en vriendelijk die andere 2 mannen waren, hoe chagrijnig en onbehulpzaam de 2 mannen hier waren. Uiteindelijk hebben we maar aan een man gevraagd of hij even kon kijken, hij dacht dat de auto gewoon weer benzine nodig had en dat de bus daarna wel weer zou moeten lopen. Dus wij de bus weer helemaal opgevuld en gelukkig na even proberen startte ie weer en konden we weer op weg. Vanaf dit punt was het nog maar 2,5 uur rijden naar Adelaide wat we uiteindelijk zonder te stoppen hebben gereden. Aangezien we bang waren dat ie dan weer zou afslaan en we m helemaal niet meer gestart konden krijgen.

Nou iedereen thuis afgezet, kom je eindelijk bij je eigen huis aan en denk je lekker in je bed te kunnen kruipen na een lange rit… Laat ik mijn sleutel in de bus vallen en kan ik m gewoon nergens meer terug vinden… Mn hostfamily was niet thuis dus kon ook niet aanbellen, lag nergens een reserve sleutel buiten en na 40 min zoeken had ik mijn sleutel nog steeds niet gevonden… Gelukkig kwam Nine me toen helpen met zoeken en zij heeft toen godszijdank mijn sleutel ergens diep weggestopt gevonden (ik ben je nog steeds eeuwig dankbaar!!!!)

En dat was dan het einde van onze geweldige roadtrip!!!!!

Tot de volgende blog!

Liefs,

Demi

(P.s. Danique hierbij je shoutout haha!)

Uitstapjes!

Hallo iedereen!

Nou jullie hebben er een maandje op moeten wachten, maar daar is ie dan: blog nummer 4!

12 maart ben ik hier gewoon alweer 2 maanden! De tijd vliegt voorbij! Ik heb het dan ook nog steeds hartstikke naar m’n zin en verveel me geen moment! Dit is mede te danken aan al die lieve meiden hier! Ik heb inmiddels een hele leuke vriendinnengroep van 7 Nederlandse meiden opgebouwd waar ik standaard elk weekend, soms ook door de weeks, mee op stap ben.

Met kids heb ik zo de leuke en niet leuke momenten, maar ja dat hoort erbij met 2 van die kleine draken haha. Ik ga in deze blog dan ook niet verder in op mijn dagelijkse werkzaamheden hier, maar schrijf ik een korte samenvatting (probeer ik ten minste) van alle leuke dingen die ik de afgelopen maand heb gedaan!

Week 6 (6 t/m 12 februari):

Alsof het hier in Australië nog niet warm genoeg is, besloot er even een week lang een hittegolf over Australië heen te trekken. Met als top punt 46 graden… Ik heb lekker hele dagen binnen gezeten met de Airco aan, want alleen al van buiten zitten in de schaduw liep het zweet al van m’n gezicht af…

Gelukkig heeft Iris een zwembad in haar tuin dus daar ben ik een avondje lekker gaan afkoelen!

Vrijdags was Alex helaas ziek thuis, had last van koorts en was ontzettend verkouden. ’s Avonds voor het eerst moeten oppassen en dus ook de kids naar bed moeten brengen, had verwacht dat het één groot drama zou worden maar dat viel gelukkig mee!

Zaterdag heb ik overdag beetje thuis rond gehangen, serie gekeken. Iris kwam ook spontaan even langs dus daar een ijsje mee gehaald! Zaterdagavond zijn Iris en ik de stad in gegaan voor een gezellig stapavondje, het begon in een bar waar we 4 grote bierglazen met apple cider op hadden. Vervolgens ging we naar een andere tent waar het happy hour was, wat betekende 5 dollar voor vodka met sprite! Nou na allebei 6 daarvan gedronken te hebben kunnen jullie je wel voorstellen hoe wij naar huis gingen haha.

Omdat we het zaterdag iets te bont hadden gemaakt heb ik zondag overdag besteed aan dutjes en serie kijken. ’s Avonds ben ik met Iris en Nienke eerst een lekkere burger gaan eten om vervolgens 50 shades darker te kijken in de bioscoop.

Week 7 (13 t/m 19 februari):

Hoe ziek Alex afgelopen vrijdag was, hoe ziek Juliette op dinsdag was. Die heb ik dus moeten ophalen van school, ze had precies dezelfde klachten als de Alex had. Uiteraard kon het natuurlijk ook niet uitblijven dat even later ook ik snot verkouden was. Aangezien die kids overal met hun bacillenhandjes aan zitten.

Dinsdagavond ben ik met Iris en Nienke naar een openlucht bioscoop geweest in een park hier een wijk verderop! Ontzettend gaaf om zo onder de sterrenhemel in de buitenlucht een film te kijken, ze draaiden The Notebook (erg toepasselijk aangezien het Valentijnsdag was). Wat nog leuker voor ons als gierige Nederlanders was, is dat het gratis was! Naast het veld waar je kon zitten hadden ze een paar foodtrucks staan waar je eten kon halen, onder andere cinnamon donuts met nutella! Je begrijpt natuurlijk wel dat wij deze uiteraard geprobeerd hebben! Ik was er sportief met de fiets heen gegaan, alleen waar ik niet helemaal bij stil had gestaan was dat ik heuvel (het voelde als een mega berg) opwaarts moest fietsen… Ik was kapot toen ik aan kwam. Ik kon al niet wachten om op de terug weg lekker zonder te trappen weer naar huis kon! Maar toen de film eenmaal afgelopen was en ik weer terug kwam bij mijn fiets, ontdekte ik dat er helemaal geen licht op de fiets zat… Niet dat het licht het niet deed, nee het zat er gewoon niet eens op. Maar gelukkig heeft Iris een mega auto, hebben wij daar m’n fiets in gegooid en heeft ze me lief thuis afgezet! En ja, ik hoor jullie denken: “Maar dat check je toch van te voren of je fiets licht heeft?”. Niet als je ervan uit gaat dat net zoals in Nederland alle fietsen gewoon standaard licht hebben haha.

Woensdag heb ik samen met Iris bij Henley Beach fietsen gehuurd, wat hier overigens gratis is! We hadden het idee om een mooie fietstocht langs alle stranden te maken, dit liep iets anders dan gepland. Op gegeven moment hield ons fietspad ineens op en konden we alleen nog maar op de grote weg fietsen. Wel langs allemaal kasten van huizen dus dat was ook geen straf om daar langs te fietsen! We zijn door gefietst naar Port Adelaide om daar een kijkje te nemen. Nou dat was 1 grote teleurstelling want ik had zoiets verwacht als de haven in Saint Tropez, maar niets was minder waar. Was één uitgestorven boel. Zijn we maar ergens op een vaag terrasje gaan zitten voor een drankje en een ijsje want daar waren we wel aan toe: was het meest smerige ijs wat ik ooit gegeten heb…

Toen zijn we weer terug gefietst naar Henley met als eindstand dat we 24km gefietst hadden!

Vrijdagavond heb ik met Nine en Iris bij Iris thuis gezellig een filmavondje gehad! Eerst hebben we lekker een Aussie Barbie (BBQ) met z’n 3en gehad en na 1 film waren we alle 3 zo moe dat we fijn ons bedje thuis hebben opgezocht.

Zaterdag was de start van de Fringe hier. Dat is een festival die een maand lang duurt met overal in de stad verschillende shows: circus, dans, cabaret, zang, etc. Wat erg leuk is, is dat er hier een park omgetoverd is tot een soort festival terrein met allemaal eetkrampjes, circustenten waar shows worden gehouden en een kleine kermis. Hier hebben we zaterdag overdag eerst rond gehangen om vervolgens de lichtjes parade te bekijken, erg mooi!

Zondag ben ik met Nine, Iris en Sharon (nieuw Nederlands meisje) wezen hiken in Morialta Conservation Reserve hier 20 minuutjes rijden vandaan. Hier zijn wel 10 verschillende routes te lopen van een halfuur en graad makkelijk tot 6 uur en graad moeilijk (en alles wat daar tussenin ligt).

Wij kozen sportief voor de route die 4 km lang zou zijn,graad gemiddeld. Het was gelijk een hele klim naar boven omdat de wandelroute over de berg heen liep. Alleen uiteraard liep dit ook weer niet zoals gepland, want we hadden een bordje gemist voor onze route waardoor we een ontzettende om weg hebben gemaakt. Hierdoor hebben we dus niet 4 maar 9 km gelopen… We waren zo blij om de auto weer te zien! Al met al wel een hele gezellig middag gehad!

Week 8 (20 t/m 26 februari):

Omdat Juliette maandag vrij had van school ben ik met haar naar een museum hier geweest. Alle musea hier zijn gratis! Het was een museum over de geschiedenis van de Aboriginals, dieren die in Australië leven en de ruimte. Juliette vond het allemaal hartstikke interessant en aangezien ze er al vaker was geweest was ze een beetje mijn kleine gids omdat ze echt veel dingen wist te vertellen!

Dinsdag was Juliette weer op school en had ik Alex weer thuis. Aangezien ik ontzettend behoefte had aan een beetje Nederlands eten ben ik met Alex naar The Dutch Pantry Shop geweest hier. Ontzettend leuk klein winkeltje waar ze heel veel Nederlandse producten verkopen zoals drop, kaas, ontbijtkoek, pindasaus, etc. Maar de favoriet waar ik naar op zoek was en ook heb meegenomen naar huis: Calvé Pindakaas! Gezellig een babbeltje gemaakt met de eigenaressen en samen met Alex een kroket en patatje mayo pinda gegeten! (De pot pindakaas kostte 8 dollar en heb ik alweer kapot laten vallen… Hij zat nog bijna vol…)

Woensdag ben ik met Nienke en Iris naar het Fringe Park geweest, wij liepen daar gezellig al om 2 uur binnen terwijl het officieel dus pas om 5 uur open gaat, we vonden het al verdacht stil binnen. Aangezien het park dicht was zijn we maar lekker ergens pannenkoeken gaan eten en hebben we een ijsje gehaald. Nienke moest daarna helaas weg maar uiteindelijk zijn Iris en ik daarna alsnog in het Fringe Park avond gaan eten.

Vrijdagavond ben ik naar een muziek optreden geweest van Malachy. Ontzettend goede gitarist met een hele mooie stem en fijne liedjes. Het waren een beetje country achtige liedjes. Hier ben ik met Nine, Iris, Nienke en Bibianne naar toe geweest. Bibianne is ook een nieuw Nederlands meisje! (En ik maar bang zijn dat er niet genoeg Nederlanders in Adelaide waren).

Zaterdag overdag ben ik met Iris, Nine, Nienke en Sharon naar Summer Garden Festival geweest. Wat je je hierbij moet voorstellen is dat een park is afgezet, in het midden waren er allemaal kleedjes en stoeltjes over gras verspreidt waar je lekker kon chillen, aan één kant stond een podium waar verschillende artiesten aan het optreden waren en aan de andere kant stonden allemaal foodtrucks, denk wel een stuk 15-20, waar je ontzettend lekker eten kon halen! We zijn hier tot 9 uur ’s avonds gebleven en vervolgens zijn we naar de stad gereden om een kijken te nemen bij de Royal Croquet Club. Eigenlijk net een festival, al kunnen ze hier echt nog wel wat leren van ons qua muziek. Het was zulke slome en slaapverwekkende muziek dat ik er maar van 22:30 tot 01:00 ben geweest. Verder was het wel ontzettend leuk opgezet.

Zondag hebben we besteed aan een beetje bijkleuren op Henley Beach. Prachtig strand dat lekker rustig is en met een mooie blauwe zee! Alleen helaas voor Bibianne, haar fiets was gestolen bij de tramhalte…

Week 9 (27 februari t/m 2 april):

Woensdagavond ben ik na het werk gezellig met Bibianne naar Glenelg Beach geweest. Eerst een lekker ijsje gehaald om vervolgens de prachtige zonsondergang te kijken. Die jaloersmakende foto hebben jullie misschien wel gezien op Facebook! Na de zonsondergang nog even gezellig zitten borrelen bij een café aan het strand.

Vrijdagavond ben ik met Iris en Nienke naar 50’sixone geweest. Een bizar lekker milkshake/toetjes café hier vlakbij mij in de buurt (je kan ze opzoeken op Facebook en Instagram, heb je een beetje een idee waarom het zo bizar lekker is)! We hadden Oreo’s in red velvet beslag die gefrituurd waren, chocolade fondue en een Oreo milkshake! Het was maar goed dat ik nog geen avondeten op had haha.

Zaterdag heb ik overdag weer lekker rustig aan gedaan thuis. Daarna ben ik samen met Iris uit eten geweest in de stad waarna we met Nienke hebben gemeet in een bar voor een drankje. Daarna wilde we eigenlijk weer naar de Royal Croquet Club, we waren daar rond 10 voor half 10 omdat je voor 10 uur gratis entree hebt. En wij als Nederlanders maken daar uiteraard graag gebruik van natuurlijk. Maar de rij voor de entree was absurd lang dus we zouden nooit voor 10 uur binnen komen en er waarschijnlijk een uur over doen. Dus in plaats daarvan zijn we naar the Woolshed gegaan, een nachtclub hier. Erg gezellig ook! Hier hadden ze zelfs nog een betere deal qua drankjes: 3 vodka + sprite voor 10 dollar! Maar Iris en ik hadden ons lesje geleerd van vorige keer dus hebben we dit keer maar wat rustiger aan gedaan haha.

Zondag ben ik gezellig met Iris en Nine op een roadtrip geweest! Eerst zijn we naar Victor Harbor geweest, we hadden er alleen niet helemaal bij stil gestaan dat het zondag was, dus alles was een beetje uitgestorven. Maar dat drukte de pret niet! We hebben eerst een kleine wandeling gemaakt over Granite Island. Hier kan je komen door middel van een brug. Je had de keus of lopen of met een ouderwetse paardentram, maar helaas was die paardentram net vertrokken dus zijn we maar gaan lopen. Na nog een rondje te hebben gelopen door Victor Harbor en lekker Fish & Chips te hebben gegeten zijn we weer in de auto gestapt en doorgereden naar Port Elliot. Hier een wandeling gemaakt door het schattige dorpje heen naar het strand. Op het strand bij een schattig cafeetje wat gedronken en daarna zijn we weer terug gelopen naar de auto. Aangezien het pas 5 uur was toen we weer terug waren in Adelaide zijn we door gereden naar Glenelg Beach, hier hadden ze een klein muziek event dat The Porch Sessions heet. Het was een beetje hippie achtig. Het was net een beetje zoals dat Summer Garden Festival maar dan veeeel kleinschaliger. Hier nog gezellig een hapje gegeten, geluisterd naar verschillende bandjes en helaas geen zonsondergang gekeken, was het te bewolkt voor. Aangezien het toen ook snel afkoelde nadat de zon onder was zijn we snel naar huis gegaan.

Nou hierbij heb ik 3 a4tjes mijn hele maand verteld haha. Ik kan over alles nog zoveel meer vertellen maar dat doe ik jullie niet aan nog meer leeswerk! Als je benieuwd bent naar de foto’s van de roadtrip kan je even op mijn facebook kijken!

Ik vind het nog steeds heel leuk om al jullie reacties te lezen op mijn blog dus hou dat vooral vol! ;)

Tot de volgende blog!

Liefs, Demi

(En Sergio, hierbij speciaal voor jou ben je toch weer een keer vernoemd in m’n blog!)

Trip naar Kangaroo Island!

Goedenavond! Of goedemiddag voor jullie eigenlijk haha.

Het is nu ongeveer 3 weken geleden dat ik mijn vorige blog heb geplaatst en ik vond dat het wel weer tijd was om jullie eens even een update te geven van waar ik me de afgelopen weken mee bezig heb gehouden.

De week nadat ik mijn laatste blog heb geplaatst was de laatste vakantieweek voor de kids aangebroken. Maandag zijn ze allebei naar school geweest dus had ik overdag lekker “vrij”.

Omdat het de laatste vakantieweek was wilde ik graag wat leuks met ze doen dus ben ik met ze naar Adelaide Zoo geweest! Alleen aangezien ze hier in Adelaide niet aan publieke parkeerplaatsen doen voor bijvoorbeeld een dierentuin moest ik de auto 10 min lopen verderop parkeren en mocht ik er ook maar max. 4 uur geparkeerd staan… Achteraf was dat ook lang genoeg want na 3 uur waren die kinderen gesloopt, uiteraard was ik ook vergeten om een buggy mee te nemen voor Alex, oeps, dus die heb ik aan het einde alleen maar gedragen. Enige wat ik hierop kan zeggen is dat ik gewoon nog niet gewend ben om aan dat soort dingen te denken hahaha. ’s Avonds ben ik met Iris een MEGA lekkere mikshake gaan drinken bij 50’sixone (zoek het even op via facebook/instagram!). Ik had een chocolade milkshake met een brownie erbij, ik heb hier wel anderhalfuur voor moeten wachten, 3 kwartier in de rij en 3 kwartier toen we aan tafel zaten, maaaaar je krijgt er wel wat voor terug!

Woensdagavond ben ik met Iris, Nienke, Daisy en Nine naar een streetparty geweest in de stad. Hier was niet zoveel aan dus zijn we maar bij een andere bar gaan zitten. Hier konden we voor 15 dollar een jug apple cider bestellen (soort Jillz)! Dit is goedkoop voor Australische termen aangezien we er ongeveer 4 grote glazen uit konden halen. De jugs gingen er erg hard doorheen dus je kan je wel voorstellen hoe we allemaal naar huis gingen haha. Ik moest voor het eerst ’s avonds alleen met de bus naar huis, maar aangezien er nergens in de bus wordt aangegeven waar je bent of wat de volgende halte is was dat best nog een uitdaging. Gelukkig liet de buschauffeur me op tijd weten waar ik eruit moest anders had ik nu nog in de bus gezeten!

Donderdag was het AUSTRALIA Day! Op deze dag wordt gevierd dat in 1788 de Eerst Vloot Sydney bereikte (thank you Google). De Aboriginals noemen het daarom ook wel “Invasion Day”. Ik had die middag met de meiden in het park afgesproken om daar gewoon lekker even te chillen, beetje eten en drinken erbij om vervolgens ’s avonds naar de parade te kijken en als afsluiter in een ander park naar een gratis concert te kijken met vuurwerk! Ik had me alleen een beetje zoiets voorgesteld als Koningsdag bij ons: overal feest, overal muziek, overal mensen in kleuren van het land. Maar niets is minder waar, het leek gewoon een normale donderdag, nergens muziek of feest. Dit vond ik wel een beetje teleurstellend haha. Maar verder een gezellig dag gehad!

Vrijdag moest Alex naar school en bleef Juliette thuis omdat Sonja het een leuk idee vond dat wij samen een “meiden dag” zouden hebben. Dus nadat ik Alex had gedropt op school ben ik met Juliette doorgereden naar Plaster Funhouse, een soort knutselhoek zeg maar. Nadat ze klaar was met der kunstwerk zijn we doorgereden naar een sushi tent, gezellig met zn 2en sushi zitten happen. ’s Avonds ben ik nog wat wezen drinken met Daisy in de stad.

Zaterdags hadden we eerst ’s middags een verjaardag van hun opa, erg gezellig maar duurde een beetje lang haha. ’s Avonds met een hele groep meiden naar het strand geweest, lekker paar drankjes gedronken omdat Hanna, Fins meisje, binnen een paar dagen zou vertrekken. Soort afscheidsfeestje dus.

Zondags met de vaste club Dutchies (Iris, Nienke, Daisy, Nine) wezen lunchen bij Market Shed on Holland. Stonden kraampjes binnen in een markthal waar je super lekkere maaltijden kon kopen! Nadat onze buikjes goed gevuld waren, hebben we lekker de hele middag liggen uitbuiken op het strand!

Toen was de volgende week alweer aangebroken, wat betekend dus de eerste schoolweek voor de kids. En voor mij zullen de komende maanden dus de weken er hetzelfde uitzien, namelijk:

Maandag: Alex en Juliette allebei naar school.
Dinsdag: Juliette naar school, Alex thuis.
Woensdag: Vrij! (tenzij anders wordt aangegeven van te voren)
Donderdag: Juliette naar school, Alex thuis.
Vrijdag: Alex en Juliette allebei naar school.
Zaterdag en Zondag: Vrij!

Ik mag dus niet klagen haha! Verder doe ik beetje huishoudelijke klusjes zoals de was, de vaatwasser in en uitruimen, stofzuigen, opruimen en koken voor de kids.

Deze week heb ik dus op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdags niks ondernomen naast het werk. Woensdag daarentegen ben ik met Iris gaan hiken! Het voornemen was heel goed, een flinke hike van 4 uur maken langs een rivier. Nou verder dan een kwart zijn we niet gekomen aangezien ik een aanvaring had met de rivier… Ik probeerde heel stoer van de ene rots naar de ander rots te klimmen, met de rivier onder me, maar ik verloor mijn grip bij mn voeten dus ik stortte heel charmant te water… en het leuke is ook nog: het staat op film!! Voor wie het filmpje nog niet heeft gezien op facebook, zeker kijken want het is hilarisch!

Toen was vrijdagmiddag alweer aangebroken van deze week, waar ik ontzettend naar uit had gekeken want er stond een trip naar Kangaroo Island gepland!! Samen met Daisy, Nine en Raf ben ik hier van vrijdagavond tot zondagavond geweest en het was fantastisch! Zo’n mooi eiland! Maar de naam Kangaroo Island is beetje misplaatst, want ik had verwacht op elke vierkante centimeter op zn minst 3 Kangoeroes te zien, maar dat mocht helaas niet zo zijn. Heb er in totaal nog geen 20 gezien het hele weekend. Om 4 uur werd ik opgehaald met de auto door Nine, Raf en Daisy want om 7 uur ging onze ferry wat nog zo’n anderhalf uur rijden hier vandaan was. De overtocht duurde gelukkig maar 3 kwartier, waar je overigens grof geld voor betaald ( 4 personen + auto was ongeveer 500 dollar…). Toen we bijna aankwamen met de ferry werd er nog omgeroepen: Doe voorzichtig onderweg naar je bestemming want het begint te schemeren en de dieren worden nu actief. Ik dacht nog van: “ja het zal wel, zullen vast niks tegen komen”. Nou daar had ik mij flink in vergist, we waren nog geen 10 min onderweg of we moesten hard remmen voor een overspringende Kangaroe. Verder onderweg zo’n 20 levende Wallabies gezien, verschillende possums en soort egel/stekelvarken. We moesten dus echt rustig aan rijden anders hadden we verschillende van deze dieren gewoon dood gereden. Eenmaal aangekomen bij onze eerst accommodatie, een 4 persoons slaapkamer, was er geen enkele medewerker meer aanwezig, op een van de slaapkamers/cabins hing een briefje met onze naam erop en de tekst: “welkom …, dit is jullie kamer voor deze nacht. De sleutel zit in de deur! Prettig verblijf!” Ik kan me geen accommodatie in NL voorstellen waarbij je gewoon de sleutel in de deur kan laten zitten voor de volgende gasten. We hebben toen nog wat gedronken op het terras en daarna lekker ons bed in gedoken want de volgende ochtend zaten we al om 7 uur aan het ontbijt!

Na een lekker ontbijt zijn we doorgereden naar Flinders Chase, een mooi natuurpark met verschillende bezienswaardigheden zoals Remarkable Rocks en Admirals Arch. Nadat we eerst de Remarkable Rocks hadden bewonderd zijn we doorgereden naar Admirals Arch om daar een kleine wandeling naar beneden te maken naar het uitzichtpunt! In 1 woord: Prachtig! Hier hebben we Fur Seals gespot! Ook heb ik hier op de parkeerplaats mn eerste koala’s in het echt gespot! Toen uit het nationaal park waren zijn we onderweg nog gestopt bij een Koala Sanctury en de Kelly Hill Caves. Maar hier moest ook allebei weer entree voor betalen waar we alle 4 niet zo heel veel zin in hadden dus zijn we daar niet naar binnen geweest. Daarna zijn we gestopt bij Little Sahara, en zoals de naam al zegt, dit was een kleine woestijn met hele hoge zandheuvels! Hier kon je soort snowboard en slee huren, wat we uiteraard hebben gedaan, om mee van die zandheuvels te glijden! Dit was zo ontzettend gaaf! Alleen nadat je elke keer die heuvel af was, moest je die heuvel ook weer op... wat een hel was dat. Na hier dik 2 uur te hebben doorgebracht zijn we naar de hoofdstad van dit eiland gereden: Kingscote. Hier hebben we even getankt en Fish&Chips gegeten. Vervolgens doorgereden naar onze 2^de accommodatie in Emu Bay, dit keer was het een stacaravan met een prachtig uitzicht over de baai zelf! Op onze veranda hebben we nog wat drankjes en spelletjes gedaan en daarna ben ik mn stapelbed ingekropen. Omdat we de meeste grote bezienswaardigheden van het eiland al hadden gezien konden we zondagochtend wat langer uitslapen. Dit keer zaten we iets na 9 in de auto. Na een klein uurtje te hebben gereden kwamen we aan in Penneshaw, hier zou onze ferry vanavond om 7 uur ook weer vertrekken. In Penneshaw was een kleine farmers market met allemaal lokale producten. Nadat we hier een rondje over hadden gelopen zijn we bij een cafeetje wezen ontbijten en hebben onze plannen voor de dag beetje besproken.

Toen we ons ontbijt achter de kiezen hadden zijn we naar Cape Willoughby Lighthouse gereden. Hier heb ik de meeste Kangoeroes gezien! Sommige lagen lekker onder bomen te slapen en andere zagen we ineens voorbij huppen. Rondom deze vuurtoren kon je een wandeling van een uur maken naar de baai van deze Cape, dit hebben we dan ook gedaan en was zeker de moeite waard! Na deze wandeling hebben we bij het nabijgelegen cafeetje wat gegeten en gedronken. Toen was het inmiddels 3 uur dus zijn we maar langzaamaan terug gereden naar Penneshaw. Onderweg nog even gestopt bij een nationaal park waar je gratis mocht kamperen en bij een wijnboerderij. Bij deze wijnboerderij had je een prachtig uitzicht! Toen we terug waren in Penneshaw was het inmiddels 5 uur. We hebben de auto bij een picknicktafel geparkeerd. Wat drankjes en een spel kaarten erbij gehaald en zo hebben we nog heel gezellig de laatste 2 uurtjes doorgebracht voordat we weer de ferry op moesten!

Ik zal binnenkort foto’s van deze trip op facebook en ook een paar op mn blog plaatsen. Moet nog even een selectie tussen de vele foto’s maken haha.

Dan aangebroken bij deze week alweer. Nou hetzelfde riedeltje weer als vorige week. Deze woensdag niet veel spannends gedaan, dit kwam omdat het 43 graden was (!!!). Ik hoefde alleen maar buiten in de zon de zitten en het zweet liep al van mn gezicht af… het was gewoon te heet om ook maar iets te ondernemen. ’s Avonds wel even een lekkere afkoelende duik met Iris in haar zwembad genomen!

Donderdag was het zelfs nog heter, maar liefst 46 graden! Ik weet dat jullie in NL zitten te bibberen van de kou, maar deze hitte is ook geen pretje hoor haha. Omdat het dus zo heet was heb ik de kinderen na school maar even mee genomen naar buitenzwembad in de buurt hier zodat ze lekker allebei konden afkoelen, ik uiteraard ook!

Vandaag zouden ze allebei naar school moeten maar om 11 uur werd ik opgebeld door school of ik Alex kon komen ophalen want hij was ziek geworden… Arme Alex. Ook zijn Sonja en Martin een avondje uit met zn 2en dus terwijl ik dit aan het typen ben heb ik ook de wacht op de 2 draken haha.

So far so good!

En voor degene die het zich afvragen: met de 2 kittens gaat ook alles goed! Ze zijn ontzettend lief en houden van knuffelen! Helaas ook van bomen klimmen… Afgelopen dinsdag waren ze allebei zo snugger om in de hoogste boom te klimmen die we hebben, zaten ze daar vast op 10 meter hoogte omdat ze niet meer naar beneden durfde… Nadat we 3 uurtjes hadden gewacht of ze uit zichzelf naar beneden zouden komen, wat ze natuurlijk niet zo was, hebben we maar de brandweer gebeld. En net op het moment dat ze allebei toch uit de boom waren geklommen uit zichzelf hoorde ik sirenes in de verte… Ik hoopte zo dat dit niet voor ons was, maar dat was het natuurlijk wel… Kon ik met het schaamrood op mn kaken gaan vertellen aan de brandweer dat ze voor niets waren gekomen hahaha.

Ik vind het hartstikke leuk om al jullie reacties te lezen elke keer op mn blog! En mocht er nog iets zijn waar jullie benieuwd naar zijn dan hoor ik dat graag!

Liefs,

Demi

Indrukken eerste werkweek

Hoi iedereen!

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor het lezen van mn vorige blog en het plaatsen van alle lieve reacties! Vind ik erg leuk om te lezen dus blijf dat zeker doen! Mn blog is bijna 700 (!!) keer gelezen…

Aangezien ik best wel veel vragen krijg van iedereen over hoe het me hier bevalt en wat ik allemaal gedaan heb, heb ik besloten om redelijk snel na mn eerste blog er nog maar eentje te schrijven haha.

Om te beginnen, ik vind het nog steeds helemaal fantastisch en heb nog geen last van heimwee gehad (sorry mam en pap). Elke dag is het rond de 30/35 graden en dat vind ik dikke prima! Het gezin vind ik nog steeds erg leuk, voel me al steeds meer op mn gemak en heb al leuke vriendinnen gemaakt! Al moet ik zeggen dat ik nu al af en toe momenten heb gehad dat ik die kinderen wel achter het behang kan plakken hahaha, maar ja, dat hoort erbij denk ik dan maar.

Sergio hierbij speciale shoutout naar jou voor het gezellige facetime gesprek zondagochtend!

Maandag:

Elke dag moet ik zorgen dat ik rond half 8 wakker was, omdat Sonja deze hele week nog vrij is en de kids nog vakantie hebben hoefde ik niet perse al gedoucht en aangekleed te zijn, wat natuurlijk heel chill is. De kids lopen dan zelf ook nog in hun pyjama’s rond. We hebben rustig ontbeten en daarna heeft Sonja me een beetje laten zien hoe alles in ze gang gaat hier en waar ik de meeste spullen kan vinden. Het vinden van spullen is nog best wel een uitdaging aangezien nog heel veel spullen in de verhuisdozen zitten… De hele dag zijn we thuis geweest, kids hebben voornamelijk gespeeld binnen en buiten. ’s Avonds ben ik met Martin en de kids naar een Street Party geweest in een wijk verderop, we gingen fietsend en ik voelde me toch een partij voor lul fietsen… Iedereen is hier namelijk verplicht om een helm te dragen tijdens het fietsen, je kan je wel voorstellen hoe dat eruit heeft gezien. Street party’s zijn hier in Adelaide trouwens echt een ding en ontzettend leuk. Deze street party was voornamelijk gebaseerd op eten. Er wordt in een wijk gewoon een lange straat afgezet en overal op straat stonden tentjes waar je ontzettend lekker eten kon halen en overal waren bandjes aan het spelen. Ook was er een speciale kids area waar ze een stuk papier konden versieren, zich konden laten sminken met neon verf en er was een man die mega bubbels stond te blazen waar die kinderen als gekken achter aan rende om ze kapot te prikken. Op dat moment voelde ik me voor het eerst ook echt een nanny, toen ik daar stond met een tas over mn schouder met hun rotzooi erin, Juliette haar smoothie in mn ene hand, het stuk papier dat ze had versierd in mn andere hand, kijkend hoe ze als een bezetene achter die bubbels aan rent terwijl ik helemaal onder de glitters en verf zit van dat versierde papier… Toen dacht ik bij mezelf; Ja demi, dit is je leven voor het komende halfjaar. Positief gezien hoor haha!

Dinsdag:

Deze dag is tot nu toe de heetste dag die ik heb meegemaakt, maar liefst 43 graden!! Op zich was het wel redelijk goed uit te houden, in de schaduw… Omdat het dus zo warm was hebben we eerst ’s ochtends de koelte opgezocht in een mega supermarkt, Sonja heeft daar maar gelijk inkopen gedaan voor de hele maand, de hele kar zat vol gestouwd met allemaal boodschappen, kostte maar 800 dollar… Daar gelijk ook maar even geluncht, want zat een soort klein cafeetje in de supermarkt.
Nadat Alex zijn middagdutje had gedaan zijn we naar het zwembad gegaan, alle zwembaden zijn hier overdekt met soort schaduwdoeken vanwege de sterke zon, wat best fijn voor mij was aangezien ik ontzettend ben verbrand op mn borst en schouder, de vellen hangen eraan.

Woensdag:

Deze middag moesten we naar de dokter voor Alex, omdat hij iets heeft met zijn maag. Hij was alleen in slaap gevallen in de auto daar naar toe en wou maar niet wakker worden toen we binnen zaten te wachten totdat de dokter kwam. Sonja ging uiteindelijk naar binnen met hem en ik bleef in de wachtkamer met Juliette. Nou uiteindelijk werd ie wel wakker, want ik hoorde hem gewoon krijsen, huilen en schreeuwen vanuit dat kamertje. Hij heeft blijkbaar ook Sonja daarbij beetje mishandeld want ze had een grote blauwe plek op der arm zitten waar hij der heeft gebeten… Terwijl de dokter alleen naar zn buik heeft geluisterd.
’s Avonds ben ik gezellig met Iris en Nienke naar een Street Party geweest aan het strand! Erg gezellig uiteraard, lekker gegeten, ontzettende mooie zonsondergang gezien en zelfs nog gedanst op het plein waar een bandje stond te spelen!

Donderdag:

Donderdag ben ik voor het eerst een paar uur lang alleen geweest met de kids, ze waren engeltjes in deze paar uur. Deden niet lelijk tegen elkaar, hebben mij niet de hele tijd lastig gevallen en luisterde gewoon als ik wat zei. In tegenstelling tot die avond toen moeders weer thuis was… Een grote strijd gevoerd met die kids over het opruimen van hun speelgoed, wat ze uiteraard niet wilde doen. Uiteindelijk heb ik de strijd wel gewonnen door gewoon standvastig te blijven, nice try though kids.
’s Avonds heb ik voor het eerst auto gereden, het links rijden ging prima aangezien ik dat een paar dagen had kunnen observeren in de auto. Maar het aan de andere kant zitten in de auto vond ik best lastig met inschatten hoeveel ruimte ik nog heb aan de linkerkant. Ik en Sonja zijn naar een bouwmarkt gereden omdat ze daar iets moest hebben, terwijl we daar binnen waren begon het vreselijk te stormen… Onweer, bliksem, keiharde regen… Dus ik vroeg maar aan Sonja of zij terug wilde rijden omdat dat wellicht veiliger was aangezien ik natuurlijk nog helemaal niet gewend was aan het verkeer en dergelijke. Maar nee, zij vond het een goeie oefening voor me… Nou ik was blij dat ik weer thuis was, was best eng die weg terug haha.

Vrijdag:

Kids hadden “Holiday Program “ op school, bezigheidstherapie noem ik het maar want we hebben ze om 9 uur gedropt daar en om 4 uur weer opgehaald, de hele dag hebben ze gewoon lopen spelen en leuke dingen gedaan. Gelukkig mocht ik auto rijden zodat ik goed kon wennen aan het verkeer.
Toen we weer thuis kwamen moest Sonja voor paar uur naar der werk dus heb ik heerlijk even paar uurtjes voor mezelf gehad! Nadat we de kids hadden opgehaald van school gingen we op weg naar een oom van Sonja die in de heuvels woont omdat ze een familie BBQ hadden. Prachtig huis had deze oom met een mooie grote achtertuin, schijnt zelfs af en toe een koala te chillen in één van de bomen die in de tuin staan, maar helaas kwam ie vandaag niet opdagen. Ik heb hier gelijk al de familie van Sonja haar kant kunnen ontmoeten wat ik erg leuk vond! Ook heb ik mn eerste officiële Aussie Barbie gehad, oftewel: Australische BBQ, waar ze hier om bekend staan! Toen we tegen de avond aan terug reden hadden we een prachtig uitzicht over Adelaide, mooie foto gemaakt die je wellicht voorbij hebt zien komen op Facebook! Ik was net 2 tellen thuis toen ik werd gebeld door Iris en Daisy, of ik zin had om mee te gaan naar de stad, scheen een leuk feest te zijn op een plein. Uiteraard zeg ik daar geen nee tegen, dus 10 minuten later zat ik alweer bij Iris in de auto op weg naar dat feest. Alleen aangezien geen van ons 3en had gekeken tot hoe laat het feest duurde, was het feest natuurlijk net afgelopen toen wij daar aan kwamen lopen, jammerrr. Daarna wilde we gewoon in de stad een drankje gaan doen maar aangezien ik mijn ID niet bij me had kwamen we bijna nergens binnen, want daar wordt hier streng op gecontroleerd. Uiteindelijk toch ergens binnen gekomen omdat ik gelukkig een foto op mn telefoon had gevonden waar mn ID op staat (thanks to Daisy). Je betaalde daar alleen 8,15 dollar voor een wijntje…

Zaterdag:

Rond 12 uur werd ik opgehaald door Iris om vervolgens de hele dag te spenderen aan het zwembad in Iris der tuin, ideaaaal. Wel ook weer een aanvaring gehad met de Australische flora en fauna, namelijk een mega hagedis gespot in de achtertuin (30/40 cm lang!!). Iris probeerde m nog te vangen maar helaas rende ie te snel weg haha. Later die middag kwamen ook nog Nienke en Nine langs, we hebben gezellig met zn 4^en weer een Aussie Barbie gehad. Daarna klaar gemaakt om avondje te stappen, eerst naar Hanna toe om daar wat drankjes te doen waar nog meer meiden naar toe kwamen. Vervolgens in Adelaide naar een club geweest, was super gezellig! Ben nog steeds verbaasd over hoe ordinair/hoerig de meiden zich hier kleden voor een avondje uit…

Zondag:

Deze dag veel rondjes gereden met de auto, voornamelijk de routes naar de scholen van de kids gereden om de route uit mn hoofd te leren en te wennen aan het verkeer en ik moet zeggen dat het auto rijden me best goed af gaat! Toen kwam het aller aller allerleukste: we hebben 2 kittens van 3 maanden opgehaald uit het asiel! Zoooo super cute zijn ze, een zwarte en een zwart witte. Zeus (zwart) en Neo, ik weet niet of ze deze namen gaan houden aangezien het asiel ze die gegeven heeft, maar ik vind ze erg leuk! Daarna dus voornamelijk zitten knuffelen met ze.

Nog iets minder leuks, voor mij dan. Zoals de meeste van jullie weten ben ik als de dood voor spinnen, maar helaas heb ik deze week al 3 huntsman spinnen mogen spotten… 2 buiten, 1 binnen…

Mocht je niet weten hoe een huntsman eruit ziet, google het even zou ik zeggen, maar ik hoop dat je er geen nachtmerries van krijgt… Gelukkig heeft Martin, ondanks dat ie bang is van spinnen, de huntsman gevangen die binnen zat… Held!! Ik hoop dat het bij deze 3 blijft maar ik ben bang van niet aangezien we in een oud huis leven en veel planten/struiken/bomen hebben in de voor en achtertuin…

Excuses voor het vele leeswerk maar wil jullie graag op de hoogte houden van mn ervaringen!

Liefs,

Demi

Verhuizen met hostfamily op mijn tweede dag...

Hoi allemaal!

Hierbij mijn eerste update vanuit… AUSTRALIË!!

Afgelopen donderdagavond ben ik om 6 uur ’s avonds aangekomen in Adelaide na 2 lange vluchten van 12,5 (!!) uur en 7 uur. Ik was best zenuwachtig voor de douane controle nadat ik naar het programma Border Security had gekeken op TV aangezien ik eten had meegenomen in mijn koffer. Nou ik kan je vertellen, de douane stelt niks voor! Je kreeg in het vliegtuig een formulier waarop je kon invullen wat je aan eten e.d. te declareren had en nadat je je koffer had opgepikt moest je dus in een rij gaan staan waar je dus moest laten zien wat je aan eten te declareren had. Maar mijn koffer is niet eens open geweest… Mevrouw bij de balie vroeg alleen wat ik bij me had en nadat ik zei dat het stroopwafels en drop waren kon ik direct doorlopen!

Toen kreeg ik een klein beetje stress… want toen ik het vliegveld op liep was mijn hostfamily nergens te bekennen… Moet precies mij weer overkomen. Nadat ik goed het vliegveld had rond gezocht en ze nog steeds nergens te bekennen waren besloot ik om mijn hostmum Sonja maar even te bellen. Toen kreeg ik nog meer stress want een paar weken geleden heb ik een nieuwe telefoon gekocht en dus waren heel veel contacten niet overgegaan naar mn nieuwe telefoon, waaronder die van mijn hostmum… Stond ik daar in mijn eentje op het vliegveld in Australië zonder ook maar enige mogelijkheid om mijn hostmum te bellen. Gelukkig bedacht ik me dat ik mijn contract van Travel Active had uitgeprint en dat haar telefoonnummer daar waarschijnlijk wel op zou staan, gelukkig was dat ook zo! Sonja gebeld en ze zei dat ze er over 5 min waren. Mijn vliegtuig had namelijk een vertraging van een halfuur opgelopen en daardoor dacht ze dat ik er nog lang niet zou zijn haha.

Thuis gekomen hebben we met het hele gezin gegeten, Juliëtte heeft non stop tegen me zitten praten en Alexander moest eerst een beetje wennen aan me. Maar na een kwartier kwam ie ineens op mn schoot zitten en is daar ook niet meer vanaf gekomen totdat ie naar bed moest. Na het eten heb ik ze de cadeautjes gegeven die ik had meegenomen, dat vonden ze natuurlijk helemaal geweldig! Toen ze naar bed ging kreeg ik van Alexander direct een ontzettende dikke knuffel, super cute.

De volgende ochtend (vrijdag) werden de kinderen ’s ochtends opgehaald door opa en oma, daar blijven ze tot zondagavond. Zou kunnen we namelijk in alle rust verhuizen… Ja verhuizen, je leest het goed haha. De hele dag zijn we druk bezig geweest met inpakken, ik hoefde niet mee te helpen van Sonja en Martin (hostdad) maar aangezien ik toch niks anders te doen had heb ik maar gewoon mee geholpen. Toen werd ik rond 3 uur erg moe door mn jetleg heb ik een klein dutje gedaan en zijn we daarna naar het nieuwe huis gegaan om alvast wat spullen daar te droppen. Daarna met zn 3en wat gegeten bij een klein (welgeteld 4 tafels) Latijns-Amerikaans restaurant, wel super lekker! Daarna terug gegaan naar het “oude “ huis om daar mijn tweede en ook gelijk laatste nacht door te brengen. Eerst nog even fijn met mama geskyped voordat ik mijn bed in kroop.

Zaterdagochtend was ik om 5 uur al wakker, thank you jetlag. Rond 8 uur ben ik mijn bed uit gegaan, heb ik ontbeten en daarna weer geholpen met inpakken. Ik liep die ochtend een beetje met mn ziel onder mijn arm aangezien de kids er niet waren, ik moe was en absoluut geen zin meer had om nog meer in te pakken. Dus toen heb ik met een ander Nederlands meisje Iris afgesproken in Adelaide centrum. Zij ziet hier al een halfjaar en heeft mij nadat we hadden geluncht een mooie rondleiding door Adelaide centrum heen gegeven. Tot mijn grote verbazing zelfs Aboriginals gezien… Die had ik alleen in de outback verwacht. Maar hier hingen ze in groepen rond op grasvelden, het waren net zwervers. Toen ik die middag vol verbazing aan Sonja vertelde dat ik Aboriginals had gezien kwam ze niet meer bij van het lachen aangezien het voor haar natuurlijk normaal is en ik erover vertelde alsof ik zojuist een wonder had gezien. Daarna gezellig even met papa geskyped, gelijk het nieuwe huis laten zien. Nadat we weer ergens uit eten zijn geweest gingen Sonja en Martin naar een of ander optreden van een band in Adelaide, ik ben lekker thuis gebleven. Lekker rond 10 uur mn bed in gegaan, even serie gekeken en daarna heerlijk in slaap gevallen. Goeie eerste nacht gehad in het nieuwe huis alleen ik was weer vroeg wakker aangezien er nog geen gordijnen hangen in mijn kamer…

Vandaag is het zondag en heb ik om 3 uur met Iris en Ada (een Zweeds meisje) afgesproken om naar het strand te gaan, daar hapje te eten en de zonsondergang te bekijken. Maar wel ontzettend goed gaan insmeren want gister ben ik gewoon verbrandt… De krachten van de zon hier had ik ondanks het advies van velen een beetje onderschat, oeps. Ik heb wel gelijk een kleurtje, mooi rood is niet lelijk zeggen we dan haha.

Maandag begint mijn “trainingsweek”, de kids hebben dan nog zomervakantie. Die duurt tot geloof ik tot begin Februari.

Tot snel weer!

Liefs,

Demi